Όταν έμαθα ότι θα συμμετέχω σε πρόγραμμα Erasmus+ στην Ισλανδία ενθουσιάστηκα για την ευκαιρία που έχω να κάνω το μακρινό αυτό ταξίδι που διαφορετικά ίσως να μην το έκανα ποτέ. Στην συνέχεια όμως συνειδητοποίησα ότι δεν γνωρίζω σχεδόν τίποτα για αυτήν τη χώρα ενώ θα έπρεπε, γιατί ως γνωστόν όπως και η χώρα μας ανήκει στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Έτσι λοιπόν ψάχνοντας στο ιντερνέτ για την ιστορία, τη θέση,το πολιτισμό της χώρας αυτής, βρήκα πολλές ενδιαφέρουσες πληροφορίες μερικές από τις οποίες θα μοιραστώ μαζί σας .
Κατά μια ερμηνεία, είναι η χώρα Θούλη που επισκέφτηκε ο Πυθέας ο Μασσαλιώτης στο θρυλικό του ταξίδι τον 4ο αιώνα π.Χ., περί τα 332-310 π.Χ. Ο Πυθέας ο Μασσαλιώτης ήταν αρχαίος Έλληνας έμπορος, εξερευνητής και γεωγράφος από τη Μασσαλία της σημερινής Γαλλίας. Είναι γνωστός για το ταξίδι που πραγματοποίησε στις θάλασσες της βόρειας Ευρώπης.
Η Ισλανδία αποτέλεσε το τελευταίο μεγάλο νησί του κόσμου που κατοικήθηκε. Οι πρώτοι άποικοι ήταν Σκανδιναβοί, κυρίως Νορβηγοί Βίκινγκ και οι Κέλτες δούλοι τους από την Ιρλανδία και τη Σκοτία. Τον 8ο αι. έφθασαν στην Ισλανδία με δερμάτινες βάρκες Ιρλανδοί μοναχοί. Ίχνη της εγκατάστασής τους σώζονται στη νότια κυρίως ακτή.
Οι Ισλανδοί είναι περήφανοι για αυτό που ορισμένοι υποστηρίζουν ότι αποτελεί «το αρχαιότερο κοινοβούλιο του κόσμου», το Αλθίνγκι (Alþingi). Ιδρύθηκε το 930 και ήταν μία σύναξη των αρχηγών των διαφόρων περιοχών της χώρας, που συγκαλούνταν κάθε καλοκαίρι, και όπου συζητούνταν διάφορα νομοθετικά ζητήματα. Το Αλθίνγκι είχε μόνο νομοθετική και δικαστική εξουσία, χωρίς να διαθέτει άμεσα εκτελεστικά όργανα των αποφάσεών του.
 |
| Αριστερά ο Θώρ, δεξιά ο Λόκι, από τη γνωστή σειρά ταινιών Thor |
Οι κάτοικοι της Ισλανδίας αυτή την περίοδο ήταν παγανιστές και λάτρευαν θεούς όπως ο Οντίν, ο Θωρ και ο Λόκι (που ενέπνευσαν πληθώρα πετυχημένων χαρακτήρων κόμικ και ταινιών). Σταδιακά όμως, χωρίς να λείπουν και οι αντεγκλήσεις, ο Χριστιανισμός κέρδισε έδαφος, κυρίως κατά τις αρχές του 11ου αιώνα.
Η εθνική συνείδηση των Ισλανδών άρχισε να δημιουργείται στις αρχές του 19ου αιώνα. Μια από τις εθνικές τους επετείους είναι στις 17 Ιουνίου. Την ημερομηνία αυτή το 1944, μετά από δημοψήφισμα, η Ισλανδία απέκτησε την ανεξαρτησία της από τη Δανία και υιοθέτησε το δημοκρατικό πολίτευμα. Η Δανία αναγνώρισε την ανεξαρτησία.
Αρχηγός της χώρας θεωρείται ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ο οποίος έχει περισσότερο εθιμοτυπικό ρόλο, όπως και στην Ελλάδα. Η εκτελεστική εξουσία ανήκει στην κυβέρνηση και στον πρωθυπουργό της χώρας.Το κοινοβούλιο, ο πρόεδρος, η κυβέρνηση, καθώς και τα δημοτικά συμβούλια, εκλέγονται κάθε 4 χρόνια. Δικαίωμα ψήφου έχουν όσοι και όσες στη χώρα είναι ηλικίας άνω των 18 ετών ακριβώς όπως και στην χώρα μας.
 |
| Η Μπγιόρκ στήν τελετή έναρξης των Ολυμπιακών αγώνων στην Αθήνα. |
 |
| Το όμορφο Ρέικιαβικ. |
Σήμερα οι Ισλανδοί έχουν μια από τις υψηλότερες παγκοσμίως κατά κεφαλήν κυκλοφορίες εφημερίδων και αγοράζουν περισσότερα βιβλία (κατά κεφαλήν) από κάθε άλλο λαό. (Αναλφαβητισμός το 2003: 1%)
Όλοι σχεδόν οι Ισλανδοί μιλούν άψογα αγγλικά.Το 92% των Ισλανδών ζουν σε αστικά κέντρα και μόνον το 8% σε αγροτικές περιοχές. Η πρωτεύουσα Ρέικιαβικ συγκεντρώνει 170.000 από τους 260.000 Ισλανδούς.
 |
| Εργοστάσιο παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας χρησιμοποιώντας την γεωθερμία |
Με βάση τους οικονομικούς δείκτες η Ισλανδία είναι μία από τις πλουσιότερες χώρες του κόσμου. Η οικονομία της χώρας βασίζεται στην αλιεία, που αποφέρει το 60% των εσόδων από εξαγωγές και απασχολεί το 8% του εργατικού δυναμικού. Η Ισλανδία δεν έχει κάποιο άλλο φυσικό πόρο πέρα από ψάρια και άφθονη υδροηλεκτρική και γεωθερμική ενέργεια. Η μόνη επεξεργασία πρώτων υλών που γίνεται στη χώρα είναι αυτή του τσιμέντου. Τα περισσότερα κτήρια είναι από αυτό το υλικό και το (ακριβότερο) ξύλο χρησιμοποιείται σπάνια.
